Kurumsal akademiler

Bir kurumsal akademi binası düşünün. Kapısında bronz harflerle şöyle yazsın: Gerekli olan her ne ise, onun eğitimi yapılabilir. İşte aşağıda bunu anlatacağım.

Bu yazıda sevgili İlknur ve Ümmühan’ın da (@ilkger, @uballi88) katkısı var.

Kurumsal akademiler üzerine birçok yazı okudum ama onlar bana uymuyor; ben başka telden çalıyorum.

Uygun adım başlıyoruz.

1- Süreç her şeydir. Süreç, işin kendisidir. Süreç, tasarlanır ve öğretilir. Demek ki, Akademinin ‘birinci vazifesi’ süreci öğretmektir (not: benim sevgili yârim Visio ile güzel yapılır).

2- Süreç, işin akışıdır. Akışı sayısallaştırırsanız, standartlar çıkar. Standartlar da öğretilebilir bir bilgidir.

3- İş analizi, sürecin insanîleştirilmesidir. Sürecin bir üst katmanı gibi düşünün. İşlerin yapılışında insanlardan beklenen davranışların, sürecin üzerine yerleştirilmesidir. Alın size Akademinin görevine giren bir alan daha.

4- Eğitim ihtiyaç analizi, iş analizinin üzerine yerleştirilen insanlara göre eğitimin kişiselleştirilmesidir. İş sonuçlarının, var olan kişilere indirgenmesidir. Nerede hata yapılıyor? Müşteri istek/itiraz/şikayetleri nerede yoğunlaşıyor? İç denetim kontrol listelerinin sonuçları ne? Performans sonuçları ne?

5- Kurumun ruhu, kültürüdür. Kültür dediğiniz, kolektif tutumlar. Olmasını istediğiniz (sizin için değerli olan, önem verdiğiniz, seçtiğiniz) tutumları biliyorsanız envanterlerle ölçersiniz. Her bir tutum bazında (kuş dilinde bunlara boyut denir) nerede olduğunuzu bilirseniz, bunu da değiştirmek için uğraşmak isteyebilirsiniz. Buna da kurum kültürü eğitimleri denir ve Akademinin ellerinden öper.

6- Belki son olarak Akademiyi ‘fidanlık’ olarak da kullanmak isteyebilirsiniz. Yoğunlaştırılmış programlarla size yönetici yetiştirmekle veya yeteneklere özel programlar yapmakla uğraşabilir.

Zaten kendiliğinden, bir eğitim bölümünün misyonunu aştığı anlaşılıyor değil mi?

Eğitim yöntemlerine, ölçme-değerlendirme işlevine, işleyişindeki farklılıklara hiç girmiyorum.

Net oldu mu?